Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Τι είδε ο Γερμανός το Σάββατο το βράδυ..


Σάββατο Νοεμβρίου 2012,  και μια παρέα 8 ατόμων, εφοδιασμένοι με εκπτωτικά κουπόνια ξεκινάμε να δούμε τον Ρέμο στο "Αθηνών Αρένα"...

Πριν από λίγο καιρό, σε μια τέτοια περίπτωση θα γκρίνιαζα για άλλα πράγματα. Θα γκρίνιαζα που το σεατακι της Ρέας χάλαγε την μόστρα του μαγαζιού και δεν ήταν άξιο για το (υπόγειο) πάρκινγκ του (τι και αν μας κουβάλησαν από τις 10:30, πριν ακόμη πάνε και οι σερβιτόροι). Θα γκρίνιαζα που καθίσαμε στον θεό και θέλαμε κιάλια για να δούμε, άλλωστε 8 άτομα με κουπόνια τι ζημιά να κάνουν. Θα γκρίνιαζα για το κάπνισμα, που τι και αν έχει απαγορευτεί, το status του μαγαζιού φαίνεται από το σύννεφο καπνού που αιωρείται πάνω από τα κεφάλια του κόσμου. Θα γκρίνιαζα για το πετρέλαιο που ήπιαμε ("με 20 ευρώ θες και ποτό καθαρό ρε καραμήτρο", σαν να ακούω ήδη φωνές).  Δεν θα γκρινιάξω όμως για αυτά, όσοι με ξέρουν έχουν άλλωστε βαρεθεί να με ακούνε.

Δεν μπορώ όμως να κρατηθώ στην εικόνα του χοντρού με το μουστάκι και το πούρο, και της σαραντάρας με το παλατινέ μαλλί φουσκωμένο από το κομμωτήριο, που αδειάζουν ένα μηνιάτικό μου σε γαρύφαλλα μπροστά στα πόδια του καλλιτέχνη. Και ναι, να δεχτώ τον αυτοδημιούργητο επιχειρηματία, που είπε "να ξεσκάσω λίγο ρε παιδί μου".  Αλλά στα μάτια του χοντρού μεσήλικα με την 20χρονη ξανθιά συνοδό, είδα το λαμόγιο που πριν μερικές μέρες υπέγραφε τις μειώσεις μισθού των υπαλλήλων του, στο μακρύ νυχάκι και στην χρυσή αλυσίδα, είδα τον διευθυντή κάποιας πολεοδομίας που θέλει το "λαδάκι" του για προχώρησει μια υπόθεση, στην τεράστια gucci είδα τα φακελάκια ταλαιπωρημένων ανθρώπων που περιμένουν στην αναμονή για μια επέμβαση, και στο λαμέ κοστούμι πάνω στο οποίο έπεφταν οι στάχτες από το "κουβανέζικο", είδα τον κατασκευαστή που έφτιαξε μια πλατεία για έναν δήμο και την κοστολόγησε όσο ένα ελικοδρόμιο. Και ναι για ένα Σάββατο, έγινα Γερμανός...

Φεύγοντας πήραμε και την απόδειξη (που έπρεπε να την ζητήσουμε), γιατί για την εφορία εμείς ήμασταν πρώτο τραπέζι πίστα, και εμείς πετάγαμε τα λουλούδια...

Υ.Γ. 1 Η φωτό είναι από άλλο μαγαζί, αλλά σας ορκίζομαι το ίδιο έγινε και το Σάββατο (Ελένη περιμένω φωτός)

Υ.Γ 2 Έξω από το μαγαζί ήταν λες και έκανε υπαίθρια έκθεση  η Porsche, η Merecedes και η BMW μαζί. Ειρωνεία: μια Porsche είχε Βουλγάρικες πινακίδες...


4 σχόλια:

mr potato head είπε...

ΙΜΗΟ, κακώς πήγες εξ αρχής.

Νίκος Φωτίου είπε...

Χαμένοι βγήκαν από εμάς. Η μάλλον θα έβγαζαν περισσότερα αν ήταν άλλη παρέα.

Ξενοφών Βασιλάκος είπε...

Ούτε εμένα είναι του γούστου μου μουσικά και κυρίως αισθητικά τα μπουζούκια (βλ. παρακάτω). Όμως το που θα πάει μια παρέα δεν είναι υπακούει στην του ενός ανδρός αρχή.

Κατέγραψες ό,τι είδες, αλλά δε νομίζω ότι μας λες κάτι το καινούργιο. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί δε βλέπουν καν που είναι το πρόβλημα. Δεν είναι θέμα γούστου, είναι θέμα ουσίας:

1) Προκλητική σπατάλη, ειδικά δεδομένων των καιρών.

2) Πρότυπο ζωής. Οι περισσότεροι δεν είναι φοιτητές που αύριο το πολύ-πολύ να μη πάνε στη διάλεξη. Είναι ακαμάτηδες που αύριο δεν θα πάνε για δουλειά, και κάποιες κορασίδες που ψάχνουν για "χορηγό".

3) Ασύστολη φοροδιαφυγή.

και για να μη παρεξηγούμαστε, δεν είναι κανείς κατά της διασκέδασης, όπως και αν την αισθάνεται κανείς.

Trif είπε...

Ηθελέστα και παθέστα φίλε Νίκο :)

Αντί να κάνετε κανά παρτάκι σε κανά σπίτι με δική σας μουσικούλα κ πορτοκαλαδίτσα/μπυρίτσες/τσίπουρο/κρασάκι/ρακόμελο σπιτικό... Θα περνούσατε τέλεια και οικονομικά, το παρεάκι σας, χωρίς να χαλάσετε και την αισθητική σας από τα ζωάδια :)