Ξενοφών Βασιλάκος, Βαγγέλης Δούρος, Νίκος Φωτίου
Υποψήφιοι Διδάκτορες στο Τμήμα Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Αλήθεια, τι (και πώς) γιορτάζουμε στις (τη) 17 Νοεμβρίου; Το κεντρικό κτήριο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών παρέμεινε κλειστό 15-17 Νοεμβρίου http://www.aueb.gr/pages/news/anakoinosi_item.php?catid=2&index=1 με τις δυνάμεις της αστυνομίας να αναλαμβάνουν τη φύλαξή του (προστατεύοντάς το από ποιους;). Η Υπουργός Παιδείας αρνήθηκε να καταθέσει στεφάνι στο ιστορικό κτίριο του Πολυτεχνείου επειδή «…- με τις συνθήκες που δημιουργούν εδώ και χρόνια οι εκτός δημοκρατικών ορίων ενέργειες δυναμικών μειοψηφιών- δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να γίνονται καταθέσεις στεφάνων με τη συνοδεία είτε της αστυνομίας είτε των κομματικών υποστηρικτών» http://www.minedu.gov.gr/grafeio-typou/deltia-typoy/16-11-11-dilosi-tis-ypoyrgoy-paideias-gia-tin-38i-epeteio-toy-polytexneioy.html. 7000 αστυνομικοί περιπολούσαν στους δρόμους για την αποφυγή επεισοδίων. Η νεολαία του ΠΑΣΟΚ δίνει μάχη για τη διατήρηση του λάφυρού της, της ματωμένης σημαίας της εξέγερσης. Εικόνες τουλάχιστον θλιβερές…
Πριν 38 χρόνια άνθρωποι έδωσαν τη ζωή τους διεκδικώντας ψωμί, παιδεία, ελευθερία. Και τώρα; Τώρα ο φόβος των επεισοδίων δε μας επιτρέπει να αφήσουμε ανοιχτά τα Πανεπιστήμια για να τους τιμήσουμε!
Μήπως τελικά δώσαμε μεγαλύτερη έμφαση στο ψωμί; Μήπως επιτρέψαμε σε διάφορες κοινωνικές ομάδες να αναλάβουν «εργολαβικά» μας «σώσουν»; Μήπως είναι που κάποιοι πάση θυσία πρέπει να παρουσιαστούν ως μνημειώδες κομμάτι της ιστορίας αυτού του τόπου; Η ουσία είναι μία: χρειαζόμαστε ένα «νέο Πολυτεχνείο»! Ένα Πολυτεχνείο που θα αποβάλλει και θα περιθωριοποιήσει τις χούντες της καθημερινότητάς μας, των ονείρων μας, των δικαιωμάτων μας. Ένα Πολυτεχνείο που θα απελευθερώσει τις δημιουργικές δυνάμεις αυτού του τόπου, τοποθετώντας στο περιθώριο τους φασίστες της διπλανής πόρτας που καπηλεύονται κάθε εκδήλωση παιδείας και ελευθερίας.
Οι αγώνες των «ανώνυμων» Ελλήνων που βροντοφώναξαν «κάτω η Χούντα» πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση. Οι απλοί αυτοί αγωνιστές αποσύρθηκαν από το προσκήνιο αρνούμενοι να εξαργυρώσουν τον ηρωισμό τους. Άφησαν έτσι πεδίο δόξης λαμπρό για τους άλλους «αγωνιστές» να μιλάνε εξ ονόματός τους/μας. Και εμείς παρατηρούμε αποσβολωμένοι κάθε λογής (κακώς εννοούμενη) συντεχνία (συνδικαλιστές, αντιεξουσιαστές, κομματικές νεολαίες, κατ’ επάγγελμα αντιπρόσωποι του έθνους) να διαμαρτύρεται και να διεκδικεί για εμάς χωρίς εμάς: Οι επί παντός επιστητού φωνές τους όμως δε μας εκφράζουν, για αυτό πρέπει να έρθει η ώρα που θα ακουστούν οι δικές μας φωνές. Αντλώντας δύναμη από τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν για κάτι καλύτερο, δεν μπορεί παρά να έρθει η ώρα που θα φωνάξουμε και εμείς το δικό μας «ψωμί, παιδεία, ελευθερία». Ίσως αυτή τη φορά όχι με αυτή τη σειρά
8 σχόλια:
έχετε καταλάβει ό,τι αυτή τη στιγμή έχουμε εκτροπή του πολιτεύματος, έτσι;
nΘα πρέπει να το εξηγήσεις πιο αναλυτικά αυτό.. Εξακολουθούσαμε να έχουμε κοινοβουλευτική Δημοκρατία μέχρι και πριν 2-3 ώρες που είχα επαφή με τον έξω κόσμο :)
Είναι άλλο θέμα η εκτροπή του πολιτεύματος όπως αυτό ορίζεται από το Σύνταγμα, και άλλο το ότι διαχρονικά η Ελληνική Βουλή (στο σύνολο της σε ότι αφορά τα κόμματα και όχι μεμονωμένα πρόσωπα) είναι κατώτερη των περιστάσεων και των απαιτήσεων, παγιδευμένη σε ιδεολογικές αγκυλώσεις/παρωπίδες και ένα πελατειακό μικροκομματισμό και λαϊκισμό που καθιέρωσε την αναξιοκρατεία και διάλυσε το κρατικό μηχανισμό και μας οδήγησαν εδώ. Και όλα αυτά στη διάρκεια της μεταπολίτευσης, ύστερα από εκλογές.
Οι πρακτικές της έντασης και ο πολιτικός ακτιβισμός συνιστούν απόπειρες εκτροπής από τους κανόνες του δημοκρατικού πολιτεύματος. Ίσως κάποιοι (ενδόμυχα/ανομολογήτα) επενδύουν/προσδοκούν/προσβλέπουν σε κάτι τέτοιο. Θυμίζω λοιπόν μια υπέροχη φράση που ταιριάζει γάντι στην περίσταση, αλιευμένη από την Καθημερινή.
«H διαφορά μεταξύ ενός λαού που στενάζει στη δικτατορία και ενός λαού που δεν σεβάστηκε τη δημοκρατία του είναι ότι ο πρώτος θέλει να κάνει την πλατεία του από Tαχρίρ, σε Συντάγματος, ενώ ο δεύτερος από Συντάγματος, σε Tαχρίρ».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_25/02/2011_433772
Περιμένω και εγώ διευκρίνηση από τον Mr potato head
Ξεκινώ με την τρομερή και φοβερή δήλωση του Καρατζαφέρη την Δευτέρα στον Παπαχελά "είμαστε (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) οι ευρωπαϊστές ενάντια στους κομμουνιστές". Με αφορμή αυτή την (αλαζονική, ατυχή ή μήπως ειλικρινέστατη) δήλωση του Χερ Καρατζαφέρη (είπε και ένα "δεν μπορώ να αφήσω την χώρα να πέσει στους κομμουνιστές"), νομίζω ότι αρχίζουμε και επαναλαμβάνουμε επικίνδυνες στιγμές της ιστορίας μας.
Πολλοί γράφουνε ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα επαναλαμβάνει τα γεγονότα του '36 όπου δόθηκε η διακυβέρνηση στον Μεταξά. Αναφέρουν της δηλώσεις και τις αιτιάσεις της εποχής. Εθνική κρίση, εθνική ανάγκη κλπ και τότε.
Να θυμίσω ότι εκτροπή του πολιτεύματος δεν σημαίνει ντε και καλά τανς και τουφέκια. Αυτή τη στιγμή τη νομοθετική εξουσία (δηλαδή τους κανόνες που θα διέπουν την κοινωνία και την πολιτεία μας) την εφαρμόζουν πολιτικές δυνάμεις με τεχνοκράτη πρωθυπουργό και "τεχνική" βοήθεια από Ε.Ε./ΔΝΤ, χωρίς την συγκατάθεση του λαού. Ο λαός δεν ψήφισε τους αντιπροσώπους του στη βουλή για να εφαρμόσουν αυτή τη πολιτική. Μέχρι προχτές, ο λαός δεν ήξερε την φωνή του Παπαδήμου. Αν τον άκουγες στο ραδιόφωνο, δεν ήξερες ποιος είναι. Και ξαφνικά τα ΜΜΕ τον παρουσιάζουν ως τον "καταλληλότερο".
Για ιστορικά θέματα (όχι πολιτικά και όχι οικονομικά) θα αναφερθώ σε αυτό το post από τον Καζάκη
http://dimitriskazakis.blogspot.com/2011/11/blog-post_15.html#more
Και επειδή θα μου πείτε ότι ο Καζάκης είναι λαικιστής αριστερός, πάρτε και λίγο Βαρουφάκη που είναι υπέρ του ευρώ (και ήταν σύμβουλος του ΓΑΠ το 2004-07)
http://yanisvaroufakis.eu/2011/11/18/the-serpents-egg-hatchlings-in-greeces-postmodern-great-depression/
και όταν σας δω από κοντά θα σας δώσω γραπτά από δεξιούς που λένε τα ίδια.
Ήταν τέτοια η διάλυση της χώρας, η κατάρρευση και η ανυποληψία του Πολιτικού Συστήματος, που ουδείς πολίτης αντέδρασε, ουδείς πολιτικός εκινήθη και ουδείς Στρατιωτικός εξήλθε του στρατώνος.
http://freepen.gr/politiki/785
Νομίζω και εγώ ότι τα σχόλια έχουν μικρή σχέση με την ανάρτηση. Πάντως θα απέχω από τη συνέχεια της συζήτησης επειδή δε μου αρέσει να γίνονται έμμεσα ή άμεσα ιδεολογικοί/πολιτικοί ετεροπροσδιορισμοί προσώπων χωρίς τα ίδια τα πρόσωπα να τους αποδέχονται.
Μιας και το post ειναι για το Πολυτεχνειο:
http://www.lifo.gr/team/readersdigest/27586
Συνιστώ να διαβάσετε την πηγή Νο2.
Δημοσίευση σχολίου