Το ΔΟΥ Χαλκίδας καλεί σε μποϋκοτάζ γερμανικών προϊόντων

Σήμερα 25/7 στο ΔΟΥ Χαλκίδας υπήρχε τοιχοκολλημένη στο εσωτερικό του κτιρίου σε 2 σημεία η παρακάτω αφίσα της ένωσης προστασίας καταναλωτών Στερεάς Ελλάδας

Αναρωτιέμαι ποιος είναι ο λόγος που μια δημόσια υπηρεσία δέχεται να υπάρχει μια τέτοια αφίσα στον χώρο της; Θα το δεχόμουν μια κόσμια αφίσα που να παροτρύνει την αγορά ελληνικών προϊόντων προβάλλοντας τα προτερήματα τους και τα οφέλη τους στην οικονομία, αλλά αυτό που είδα μου κάνει τελείως λαϊκίστικο και σίγουρα όχι κάτι που περιμένω να δω σε έναν τέτοιο χώρο.

Φταίει μόνο η Αριστερά για την δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας στην ελληνική κοινωνία;

Πολλοί κατηγορούν την Αριστερά στο σύνολο της ότι δαιμονοποιεί την επιχειρηματικότητα και ότι αυτός είναι ένας από τους λόγους που δεν είμαστε αρκετά ανταγωνιστικοί και παραγωγικοί ως χώρα. Μάλιστα, αυτή η επιχειρηματολογία υιοθετήθηκε ξεκάθαρα από το τωρινό πρωθυπουργό Α. Σαμαρά κατά την πρόσφατη προεκλογική περίοδο σε μια προσπάθεια να μειώσει την εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα αναρωτιέμαι, το βάρος αυτής της κατηγορίας το κουβαλάει μόνο η Αριστερά;

Πέρυσι, σε ένα επαγγελματικό ταξίδι στο Τορόντο του Καναδά, είχα την ευκαιρία να συναντηθώ με πολλούς Έλληνες που τώρα μένουν και εργάζονται στην Βόρεια Αμερική (Καναδά και κυρίως ΗΠΑ). Όλοι είχαν να πουν -με παράπονο- για τις τόσο κοντόφθαλμες επαγγελματικές προσδοκίες του Έλληνα, για το πόσο χαμηλά βάζει τον πήχη ως προς τα επιδιωκόμενα κέρδη ("50-100 χιλ το χρόνο μας φτάνουν") αντί να θέτει στόχους για επιδίωξη εκατομμυρίων. Και όλοι ταυτόχρονα μου έλεγαν για την απουσία επιχειρηματικής κουλτούρας στην Ελλάδα, τουλάχιστον στο μέγεθος που υπάρχει εκεί. Από αυτό το ταξίδι κατάλαβα ξεκάθαρα πόσο περιορισμένα βλέπουμε τα πράγματα στην Ελλάδα (δεν μπορεί μια επιχειρηματική ιδέα να περιορίζεται σε μια καφετέρια ή σε ένα κατάστημα λιανικής). Είναι κάτι που κι εγώ δεν το είχα συνειδητοποιήσει νωρίτερα. Γιατί όμως δεν έχουμε κι εμείς αυτή την επιχειρηματικότητα τόσο διασπαρμένη στην κοινωνία μας;

Η σύντομη απάντηση που δίνεται όταν το θέμα συζητείται σε μια παρέα είναι "φταίει το ΚΚΕ, φταίει η Αριστερά που σηκώνει το δάχτυλο και δείχνει στον πλούσιο ως δυνάστη του λαού. Και έτσι χάνουμε θέσεις εργασίας". Κάπου εκεί αναφέρεται η Pirelli που εκδιώχτηκε από την Ελλάδα λόγω της Αριστεράς και η δράση του ΠΑΜΕ. Να σημειώσω ότι στην Ελλάδα όλοι δηλώνουμε Αριστεροί, κυρίως γιατί το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου κατάφερε να ταυτίσει τον μη-αριστερό με την χούντα. Άρα, οι πιο πολλοί Έλληνες ήθελαν να είναι μικρομεσαίοι με ένα ικανοποιητικό εισόδημα για μια οικογένεια αλλά χωρίς να κυνηγούν το πολύ μεγάλο κέρδος, άρα και την δημιουργία μεγάλων επιχειρήσεων. Όμως φταίει μόνο η Αριστερά και η λεγόμενη "αριστερή ιδεοληψία" για αυτό;

Σε πολλά κείμενα που έχω διαβάσει στην διάρκεια αυτής της κρίσης, πολλοί αποδίδουν την επιτυχία που έχουν οι Βορειοευρωπαίοι και οι Αμερικανοί -μεταξύ άλλων- στην κουλτούρα της κοινωνίας τους και κυρίως στο γεγονός ότι είναι Προτεστάντες. Ενδεικτικά, το έχω διαβάσει σε άρθρα του Απ. Δοξιάδη, σε βιβλίο του Γ. Βαρουφάκη μέχρι και blog post του Α. Καρπετόπουλου. Οι πετυχημένοι του καπιταλισμού λοιπόν φαίνεται να τα πηγαίνουν καλά όχι γιατί είναι μη-αριστεροί αλλά κυρίως γιατί απενοχοποίησαν την απόκτηση πλούτου ως κοινωνία μέσα από την θρησκεία.

Εδώ λοιπόν εντοπίζω μια αντίφαση. Ενώ αποδίδουμε την αποτυχία της Ελλάδας στον καπιταλισμό σε μια πολιτική ιδεολογία, στην αρθρογραφία αποδίδεται η επιτυχία των ξένων στην κουλτούρα και την θρησκεία. Ποια είναι λοιπόν η επίδραση της δικής μας θρησκείας στην αποτυχία της Ελλάδας να εφαρμόσει καπιταλισμό και ελεύθερη οικονομία;

Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι η χριστιανική ελληνορθόδοξη  παράδοση μόνο θετική δεν είναι στην επιχειρηματικότητα και την απόκτηση πλούτου. Αν και η ιστορία έχει πάμπολλες περιπτώσεις που η Εκκλησία μας μια χαρά ασχολήθηκε με την απόκτηση και διαχείριση πλούτου (πλέον πρόσφατη περίπτωση είναι η μονή Βατοπεδίου), η παράδοση μας διδάσκει να είμαστε ταπεινοί, να μην κυνηγούμε το κέρδος, ό,τι συμβεί είναι θέλημα Θεού και άλλα τέτοια. Μόνο για καπιταλιστές και επιχειρηματίες δεν μας προετοιμάζει. Θα μπορέσει να πει κάποιος "ε, δεν είναι ότι είμαστε και τόσο πιστοί χριστιανοί, οι περισσότεροι πάμε μόνο το Πάσχα στην εκκλησία". Ναι, δεν πάμε στην εκκλησία αλλά η εκπαίδευση μας στο σχολείο περιλαμβάνει τα θρησκευτικά ως υποχρεωτικό μάθημα. Δεν τα μαθαίνουμε αυτά στην εκκλησία, αλλά τα αποστηθίζουμε στο σχολείο (ο γραφών έγραψε θρησκευτικά 19 στις  πανελλήνιες του 2000 προκειμένου να σπουδάσει Πληροφορική!). Η ερώτηση μου είναι, θα αποδώσουμε ευθύνες στην θρησκευτική μας κουλτούρα γιατί δεν πετύχαμε να είμαστε ανταγωνιστικοί στον καπιταλισμό; Εγώ λέω ναι. Περιμένω σχόλια για το αντίθετο!

Όταν λοιπόν η ΝΔ, ο κ. Σαμαράς και γενικότερα οι δεξιοί αναζητούν ποιοι φταίνε για την δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας, θα περιοριστούν μόνο στην Αριστερά; Γιατί οι πολιτευτές της Δεξιάς δεν κοιτούν λίγο στην χριστιανορθόδοξη παράδοση και, για παράδειγμα, στην επίδραση του μάθηματος των θρησκευτικών στην μη καλλιέργεια επιχειρηματικού πνεύματος στα ελληνόπουλα;

Επιπλέον, αν υπάρχει μια πολιτική ιδεολογία που είναι κοντά στην ελληνική Εκκλησία, είναι οι συντηρητικές εκφάνσεις της Δεξιάς. Τουναντίον η Αριστερά είναι αυτή που δεν αποδέχεται την Εκκλησία... Μήπως λοιπόν, τα πολιτικά επιχειρήματα της ΝΔ είναι λίγο υποκριτικά;

Περιμένω απόψεις και αντίθετες απόψεις.

Φτύνουν και νομίζουν ότι ψυχαλίζει;

Αυτή η φράση ακούστηκε πολλές φορές όταν ο προπονητής ποδοσφαίρου Ντούσαν Μπάγεβιτς πήγε από την ΑΕΚ στον Ολυμπιακό. Την είχε πει και ο ποδοσφαιριστής  Αλέκος Αλεξανδρής σε  μια τηλεοπτική συνέντευξη.  Που την θυμήθηκα σήμερα;

Η αφορμή ήταν η αναδημοσίευση ενός άρθρου του economist από το toxwni.gr μέσω του olympia.gr. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Σε blog του economist τονίζεται η χασούρα του ελληνικού δημοσίου από την πρόσφατη πώληση των airbus. Αυτό οφείλεται στην απραξία του δημοσίου να τα πωλήσει γρήγορα όσο είχαν αξία. Λόγω κωλυσιεργίας από το πολιτικό προσωπικό και νόμων που ψήφισε το πολιτικό σύστημα στην προσπάθεια να μην απαξιώνεται η ελληνική περιουσία, τελικά τα αεροπλάνα αφέθηκαν σε ένα υπόστεγο να σαπίζουν και τελικά να πωληθούν κοψοχρονιάς.

Το άρθρο κυκλοφόρησε στα κοινωνικά δίκτυα, μεταφράστηκε από ορισμένα blogs (που σχεδόν πάντα αμελούν να δώσουν το link στο αρχικό blog post) και από το news247.gr. Κάπου εκεί, το μεταφρασμένο blog post του economist φτάνει στο blog olympia.gr και από εκεί κάποιος διαχειριστής από το toxwni.gr το παίρνει copy/paste και το δημοσιεύει. Γιατί λοιπόν ενοχλούμαι;

Για όσους δεν ξέρουν, "το χωνί" είναι μια νέα κυριακάτικη αντι-μνημονιακή εφημερίδα. Μεταξύ των ιδρυτών της είναι ο δημοσιογράφος Μ. Κακλαμάνος και ο αντι-μνημονιακός κομμουνιστής οικονομολόγος Καζάκης (θιασώτης της επιστροφής στη δραχμή). Το δίδυμο είχε ραδιοφωνική εκπομπή στο ράδιο 9 του και έφυγαν καταγγέλλοντας παρέμβαση από την διοίκηση του σταθμού. Όσοι δεν γνωρίζετε τι εστί Καζάκης, είναι από τους ιδρυτές του ΕΠΑΜ (Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο), δηλώνει γνήσιος κομμουνιστής που έφυγε από το ΚΚΕ γιατί είναι δήθεν κομμουνιστές και διακηρύττει την άποψη ότι είμαστε σε Κατοχή, ότι οι δανειστές είναι δυνάστες, ότι το μνημόνιο αποσκοπεί στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κλπ. Ως εδώ δεν υπάρχει πρόβλημα. Έχει μερικά πολύ ισχυρά επιχειρήματα και συμβάλει στην επαγρύπνηση του κόσμου.

Το πρόβλημα δημιουργείται το χωνί -που στο banner του γράφει "Είμαστε υπό κατοχή"- δημοσιεύει ταυτόχρονα άρθρα με τίτλο "Το colpo grosso της ληστοσυµµορίας των αποκρατικοποιήσεων" και την ίδια ώρα αναδημοσιεύει άρθρα από τον economist που κριτικάρουν το πολιτικό σύστημα ότι φοβάται να πουλήσει εγκαίρως! Μα τελικά, τι είδους κριτική κάνει αυτή εφημερίδα; Ότι είμαστε σε κατοχή και ξεπουλάμε όσο όσο ή ότι το κράτος δεν κινείται αρκετά γρήγορα στην πώληση περιουσίας;

Για να δούμε λίγο το "γιατί το κράτος δεν πουλάει γρήγορα". Στην κοινή γνώμη, αναφέρονται 2 αιτίες. Πρώτον γιατί η δημόσια περιουσία εξυπηρετεί την κυκλοφορία μαύρου πολιτικού χρήματος (αναφέρεται κυρίως ο ΟΠΑΠ) και δεύτερον γιατί οποιαδήποτε συζήτηση για πώληση προσκρούει στο πολιτικό κόστος, το οποίο συνήθως προκύπτει από τις καταγγελίες της αριστεράς για "ληστοσυμμορια αποκρατικοποιήσεων". Θυμηθείτε τις δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην βουλή. Αυτά λοιπόν αντιλαμβάνομαι ότι φωτογραφίζει ο σχολιογράφος του economist.

Φαντάζομαι λοιπόν, ότι όταν ο διαχειριστής στο χωνί αποφάσισε να βάλει το post από τον economist, θα σκέφτηκε "τι ωραίο κείμενο, κριτικάρει την κυβέρνηση. Να το προωθήσουμε". Αναρωτιέμαι, δεν σκέφτηκε ότι αυτό το άρθρο κριτικάρει τις στείρες αντιπολιτευτικές φωνές που δεν μας αφήνουν να δράσουμε γρήγορα, αυτές που λένε την κυβέρνηση "ληστοσυμμορία των αποκρατικοποιήσεων", άρα και αυτούς τους ίδιους; Τελικά μήπως φτύνουν και νομίζουν ότι ψιχαλίζει;