Δευτέρα 1 Μαΐου 2017

Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μ****ς

Μάρτιος 2017, σχεδόν ένα χρόνο μετά την ψήφιση του νέου ασφαλιστικού και 3 μήνες μετά την έναρξη της εφαρμογής του, ο ΕΦΚΑ ανοίγει την πλατφόρμα που επιτρέπει στους εργοδότες να δηλώσουν τους υπαλλήλους που απασχολούν με μπλοκάκι. Ενώ θα περίμενε κάποιος μια απολογητική ανακοίνωση για την καθυστέρηση, από τον ΕΦΚΑ ανακοινώθηκε αυτό. Μερικά highlights:
Εργαζόμενοι που πρόσφεραν υπηρεσίες και είχαν στην πραγματικότητα σχέση εξαρτημένης εργασίας αναγκάζονταν κάτω από την πίεση των εργοδοτών και με το φόβο της ανεργίας [...]
Αυτή η κατάσταση, που ήταν, βέβαια, "παράνομη" και σαφώς εκμεταλλευτική αλλά και ασύμφορη συνολικά για τον κόσμο της εργασίας, επιβλήθηκε, σταδιακά και μεθοδευμένα από όσους προσδοκούσαν οφέλη από την απορύθμιση της εργασία [...]
Και για να έχουν "και την πίττα αφάγωτη και το σκύλο χορτάτο", που σημαίνει και την εργασία ρυθμιστή και την ασφάλιση ένοχη πυροδότησαν μια έντυπη και ψηφιακή εκστρατεία σύγχυσης και αποπροσανατολισμο [...]
Αναρωτιέμαι λοιπόν.

  • Γνωρίζουν εκεί στον ΕΦΚΑ πως ένας τέτοιος εργοδότης είναι και το κράτος; 
  • Γνωρίζουν πως φορείς όπως τα πανεπιστήμια απασχολούν με αυτό το "παράνομο και σαφώς εκμεταλλευτικό τρόπο"  δεκάδες εργαζόμενους;
  • Γνωρίζουν μήπως πως εξαιτίας των καθυστερήσεών τους όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι μέχρι και σήμερα (Μάιος) είναι απλήρωτοι;

Εδώ λοιπόν είναι που κολλάει το γνωστό τραγούδι του Γ. Μηλιώκα.


Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

Δεν θα μιλήσω ξανά με τον Βαγγέλη


Με τον Βαγγέλη μεγαλώσαμε (επιστημονικά) μαζί, στην ίδια (επιστημονική) οικογένεια, με τον ίδιο (επιστημονικό) πατέρα. Ο Βαγγέλης αποφάσισε να συνεχίσει την καριέρα του στο εξωτερικό. Αφού έκανε μια στάση στο Παρίσι, ο Βαγγέλης κατέληξε στη Γερμανική πόλη Ααχεν και στο ομώνυμο πανεπιστήμιο.  Η μοίρα τα έφερε μάλιστα να βρεθούμε στο ίδιο ευρωπαϊκό έργο και οι δύο πλέον ως ερευνητές. Συναντήθηκα λοιπόν με το Βαγγέλη και εκεί που πίναμε τη μπύρα μας μου εξηγούσε τα βήματα που χρειάζονται για να πληρωθεί από το πανεπιστήμιο του:

  • Βήμα 1: Υπογράφει μια σύμβαση
  • Βήμα 2: Κάθε μήνα μπαίνει ο μισθός του στη τράπεζα 
Αναλογίστηκα λοιπόν τι χρειάζομαι να κάνω εγώ (και λίγο πολύ ο κάθε ερευνητής σε ελληνικό πανεπιστήμιο)
  • Προεργασία: Έναρξη επαγγέλματος, εγγράφη σε ασφαλιστικό ταμείο, έκδοση σφραγίδας
  • Βήμα 1: Υπογραφή σύμβασης
  • Βήμα 2: Περίπου κάθε 2 μήνες για την πληρωμή:
    • Βήμα 2α: Έκδοση ασφαλιστικής ενημερότητας
    • Βήμα 2β: Έκδοση φορολογικής ενημερότητας
    • Βήμα 2γ: Έκδοση σχετικού τιμολογίου και αποστολή όλων στον υπεύθυνο έργου
  • Βήμα 3: Συμπλήρωση Μ.Υ.Φ. στο taxis
  • Βήμα 4: Πληρωμή με 20% παρακράτηση
  • Βήμα 5: Κάθε τρίμηνο περιοδική δήλωση Φ.Π.Α.
  • Βήμα 6: Περίπου κάθε 6 μήνες ασφαλιστικές εισφορές, το ποσό αυξάνεται περιοδικά με τυχαίο τρόπο
  • Βήμα 7: Κάθε χρόνο φορολογική δήλωση
  • Βήμα 8: Κάθε χρόνο, κατάθεση δικαιολογητικών για επιστροφή μέρους της παρακράτησης
  • Μπόνους: Παρακολούθηση του φορολογικού που αλλάζει κάθε χρόνο
Επιπλέον και από το 2017 υπάρχει το δώρο έκπληξη του νέου ασφαλιστικού, για το οποίο παρ όλο που ψηφίστηκε από το καλοκαίρι και ισχύει σχεδόν 2 μήνες τώρα το δημόσιο πανεπιστήμιο δεν έχει ιδέα πως θα εφαρμοστεί και ως εκ τούτου έχουν σταματήσει όλες οι πληρωμές.

Φυσικά όλα αυτά, τόσο χρόνια τώρα φαίνονται φυσιολογικά. Τα θυμάσαι μόνο όταν πίνεις μια μπύρα με κάποιον σαν το Βαγγέλη, κάποιον δηλαδή που κάνει την ίδια δουλειά με σενα, πληρώνεται από την ίδια πηγή με σένα, απλά ζει σε μια άλλη χώρα. Και επειδή όλα αυτά δεν πρόκειται να αλλάξουν και επειδή είμαι σε μια ηλικία που η ψυχική μου ηρεμία παίζει ρόλο, το αποφάσισα: ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ