Πέμπτη 7 Μαΐου 2015

Η (κακιά) Ελλάδα που αντιστέκεται

Το 2012, εν μέσω κρίσης, θεσπίστηκε μια νέα εταιρικής μορφή: η Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρία (ΙΚΕ), ή όπως έγινε πιο γνωστή "η εταιρία του 1 ευρώ" ή "η εταιρεία μιας στάσης".

Το σκεπτικό πίσω από αυτή την εταιρική μορφή ήταν να βοηθήσει νέους επιχειρηματίες να ανοίξουν γρήγορα μια νέα, μικρή εταιρεία με πολύ μικρό κόστος.  Το κοινό δηλαδή στο οποίο στόχευε αυτή η μορφή ήταν άτομα που θέλουν να κάνουν μια "startup".

Η εταιρική αυτή μορφή είναι πολύ διαδεδομένη στην Ευρώπη και δεν είναι λίγοι που πιστεύουν πως τέτοιες εταιρείες μπορούν να δώσουν στην ελληνική οικονομία την ώθηση που χρειάζεται για να κάνει ένα βήμα μπροστά. Θα περίμενε κανείς λοιπόν πως ο νομοθέτης θα έβαζε τον καλύτερο του εαυτό, ώστε η διαδικασία σύστασης μιας τέτοιας εταιρείας να ήταν "πρωτοποριακή", εύκολη και γρήγορη, μια διαδικασία που θα αντικατόπτριζε και την Ελλάδα που αλλάζει και εξελίσσεται. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. 

Με μια επίσκεψη στην σελίδα της κυβέρνησης στη διεύθυνση  (με το βαρύγδουπο όνομα) http://www.startupgreece.gov.gr/ πληροφορούμαστε πως για να συσταθεί μια τέτοια εταιρεία πρέπει να πληρωθούν τα εξής:
  • το τέλος καταχώρησης στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.Μ.Η) που είναι  10 ευρώ
  • το κόστος εγγραφής στο επιμελητήριο, το οποίο καθορίζεται από το εκάστοτε επιμελητήριο
  • το Τέλος υπέρ του Ταμείου Πρόνοιας Δικηγόρων Αθηνών, το οποίο ανέρχεται σε ποσό 5,80 ευρώ
  • το Τέλος υπέρ του Ταμείου Νομικών, το οποίο ανέρχεται σε ποσοστό 0,5% επί του κεφαλαίου
Παρατηρήστε το διπλό τέλος υπέρ των δικηγόρων: τέλος υπέρ των δικηγόρων της Αθήνας και επιπλέον τέλος για το ταμείο Νομικών.

Επιπλέον στην ίδια σελίδα πληροφορούμαστε πως αν η εταιρεία συσταθεί με συμβόλαιο ή κάποιος εταίρος επιθυμεί την παρουσία δικηγόρου, οι αμοιβές του συμβολαιογράφου και του δικηγόρου ορίζονται από τον νόμο.

Δυστυχώς λοιπόν η Ελλάδα που χρεοκόπησε είναι ακόμα εδώ. Όταν σε άλλες χώρες η σύσταση εταιρειών γίνεται μέσω διαδικτύου, οι νέοι Έλληνες επιχειρηματίες πληρώνουν χαράτσια υπέρ των προνομιακών επαγγελματικών ομάδων ή πολύ απλά τις συντεχνίες  του πελατειακού συστήματος.