Τρίτη 9 Απριλίου 2013

Το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών που ονειρευόμαστε

Στις 17 Απριλίου θα πραγματοποιηθούν οι φοιτητικές εκλογές. Οι φοιτητικές παρατάξεις έχουν λάβει θέση "μάχης". Ήδη, εδώ και πολλές ημέρες, ένα τεράστιο πανό καλύπτει την πρόσοψη  του κεντρικού κτιρίου του  Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ο.Π.Α.).
Στις 23 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί μια ημερίδα στο Ο.Π.Α. όπου θα παρουσιαστεί το ερευνητικό έργο των ερευνητών του Πανεπιστημίου που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα Ηράκλειτος ΙΙ. Για την προβολή της εκδήλωσης υπάρχει μια μικρή αφίσα (μέγεθος Α4) και στάλθηκαν μία-δύο ηλεκτρονικές ανακοινώσεις.

Τι παράδοξο λοιπόν: Από τη μια μεριά οι φοιτητικές παρατάξεις, με τις αμφιλεγόμενες δράσεις και δραστηριότητές τους, έχουν καταλάβει με το "έτσι θέλω" και με την ανοχή των αρχών του Πανεπιστημίου την πρόσοψη του κεντρικού κτιρίου του Ο.Π.Α. Από την άλλη μεριά οι ερευνητές, που κάτω από εξαιρετικά αντίξοοες συνθήκες (ρωτήστε ένα γνωστό σας ερευνητή για να σας περιγράψει τη γραφειοκρατική διαδικασία για να εγκριθούν τα μάλλον πενιχρά κονδύλια για να προχωρησει την έρευνά του) παράγουν υψηλής στάθμης έργο όπως αποδεικνύεται από τις εργασίες τους σε υψηλού κύρους διεθνή περιοδικά συνέδρια, αρκούνται σε μια μικρή αφίσα (που σύντομα θα καλυφθεί και αυτή από μια αφίσα φοιτητικής παράταξης).

Με τη βοήθεια λοιπόν της τεχνολογίας, παρουσιάζουμε την εικόνα που ονειρευόμαστε για το Πανεπιστήμιο. Μια εικόνα-ελπίδα αλλαγής και ανάπτυξης όπου οι άξιοι άνθρωποι έρχονται στο προσκήνιο και θα έπρεπε να αποτελούν την εικόνα κάθε Πανεπιστημίου προς τα έξω.
Νίκος Φωτίου, Χρήστος Τσιλόπουλος, Βαγγέλης Δούρος, Ξενοφών Βασιλάκος

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Ένας κάβουρας στα γραφεία του ΟΠΑ

Μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις. Τρεις εικόνες ίσον τρεις χιλιάδες λέξεις. Η ιστορία όμως χρειάζεται μία εισαγωγή και έναν εμπλουτισμό για την ατμόσφαιρα.

Είσαι στο γραφείο ένα ανοιξιάτικο μεσημέρι καθημερινής. Δουλεύεις, διαβάζεις, πειραματίζεσαι, κάνεις την έρευνά σου. Η ώρα είναι 3μ.μ. Αυτό δυστυχώς σημαίνει ότι δεν μπορείς να ανοίξεις το παράθυρο για δύο ακόλουθους λόγους. Πρώτος λόγος: Από το υποκατάστημα μεγάλης αλυσίδας διανομής πίτσας το οποίο βρίσκεται στην ίδια διεύθυνση (η ακριβής ορολογία σε αυτές τις περιπτώσεις είναι «συστεγάζεται»;) με τα γραφεία καθηγητών και ερευνητών του ΟΠΑ βγαίνει μία απίστευτη δυσωδία από τηγανητά κρεμμύδια. Δεύτερος λόγος: Βρίσκεσαι πίσω από το κουζινάκι ενός διαμερίσματος στο οποίο οι ένοικοι έχουν μία προτίμηση σε συνταγές με εντόνως ενοχλητικά στη μυρωδιά μπαχαρικά.

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που τα μάτια σου έχουν κουραστεί από την οθόνη και θέλουν να αντικρίσουν λίγο καθαρό γαλάζιο ουρανό. Με ένα απλό κοίταγμα από το γραφείο στο οποίο κάθεσαι αντικρίζεις τη θέα όπου μοιράζομαι μαζί σας στην ακόλουθη φωτογραφία.

Η θέα σου φαντάζει λίγο σκούρα πορτοκαλί έως σάπια καφέ και καθώς το σωστό είναι πως πρέπει να σηκώνεσαι και όρθιος ώστε να ξεπιάνεσαι πας για μία βόλτα πιο κοντά στο παράθυρο.

Είσαι έτοιμος να σηκώσεις το κεφάλι σου ψηλά να δεις και λίγο φυσικό φως όταν σου λένε μέσα από το γραφείο: «Στον ακάλυπτο υπάρχει ένας κάβουρας». Πιστεύεις πως είναι άλλο ένα πεταμένο εργαλείο στη μικρή χωματερή που έχει σχηματιστεί κάτω. Θυμάσαι εκείνη τη φορά που έφυγε από την απέναντι πολυκατοικία μία ντουζιέρα. Και ψάχνεις να βρεις τον κάβουρα.


Τι κάβουρας είναι αυτός; Όχι δεν είναι το εργαλείο. Είναι το γνωστό «καρκινοειδές μαλακόστρακο της τάξης των Δεκαπόδων και της υποτάξεως των βραχύουρων».

Θα σε συντροφεύσει και αυτός στις επόμενες ημέρες έρευνας που σου απομένουν. Μαζί και τον Αύγουστο με το κλιματιστικό να μη λειτουργεί κατά πάσα πιθανότητα επειδή κλείνει με κεντρική εντολή από την Πρυτανεία. Τότε θα ανοίγεις το παράθυρο και θα σε συντροφεύουν και οι μυρωδιές της πιτσαρίας και του απέναντι διαμερίσματος.

Είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα και αυτό βγαίνει προς τα έξω.

Καρδερίνα