Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Ένας κάβουρας στα γραφεία του ΟΠΑ

Μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις. Τρεις εικόνες ίσον τρεις χιλιάδες λέξεις. Η ιστορία όμως χρειάζεται μία εισαγωγή και έναν εμπλουτισμό για την ατμόσφαιρα.

Είσαι στο γραφείο ένα ανοιξιάτικο μεσημέρι καθημερινής. Δουλεύεις, διαβάζεις, πειραματίζεσαι, κάνεις την έρευνά σου. Η ώρα είναι 3μ.μ. Αυτό δυστυχώς σημαίνει ότι δεν μπορείς να ανοίξεις το παράθυρο για δύο ακόλουθους λόγους. Πρώτος λόγος: Από το υποκατάστημα μεγάλης αλυσίδας διανομής πίτσας το οποίο βρίσκεται στην ίδια διεύθυνση (η ακριβής ορολογία σε αυτές τις περιπτώσεις είναι «συστεγάζεται»;) με τα γραφεία καθηγητών και ερευνητών του ΟΠΑ βγαίνει μία απίστευτη δυσωδία από τηγανητά κρεμμύδια. Δεύτερος λόγος: Βρίσκεσαι πίσω από το κουζινάκι ενός διαμερίσματος στο οποίο οι ένοικοι έχουν μία προτίμηση σε συνταγές με εντόνως ενοχλητικά στη μυρωδιά μπαχαρικά.

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που τα μάτια σου έχουν κουραστεί από την οθόνη και θέλουν να αντικρίσουν λίγο καθαρό γαλάζιο ουρανό. Με ένα απλό κοίταγμα από το γραφείο στο οποίο κάθεσαι αντικρίζεις τη θέα όπου μοιράζομαι μαζί σας στην ακόλουθη φωτογραφία.

Η θέα σου φαντάζει λίγο σκούρα πορτοκαλί έως σάπια καφέ και καθώς το σωστό είναι πως πρέπει να σηκώνεσαι και όρθιος ώστε να ξεπιάνεσαι πας για μία βόλτα πιο κοντά στο παράθυρο.

Είσαι έτοιμος να σηκώσεις το κεφάλι σου ψηλά να δεις και λίγο φυσικό φως όταν σου λένε μέσα από το γραφείο: «Στον ακάλυπτο υπάρχει ένας κάβουρας». Πιστεύεις πως είναι άλλο ένα πεταμένο εργαλείο στη μικρή χωματερή που έχει σχηματιστεί κάτω. Θυμάσαι εκείνη τη φορά που έφυγε από την απέναντι πολυκατοικία μία ντουζιέρα. Και ψάχνεις να βρεις τον κάβουρα.


Τι κάβουρας είναι αυτός; Όχι δεν είναι το εργαλείο. Είναι το γνωστό «καρκινοειδές μαλακόστρακο της τάξης των Δεκαπόδων και της υποτάξεως των βραχύουρων».

Θα σε συντροφεύσει και αυτός στις επόμενες ημέρες έρευνας που σου απομένουν. Μαζί και τον Αύγουστο με το κλιματιστικό να μη λειτουργεί κατά πάσα πιθανότητα επειδή κλείνει με κεντρική εντολή από την Πρυτανεία. Τότε θα ανοίγεις το παράθυρο και θα σε συντροφεύουν και οι μυρωδιές της πιτσαρίας και του απέναντι διαμερίσματος.

Είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα και αυτό βγαίνει προς τα έξω.

Καρδερίνα

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Κάτι μου θυμίζει αυτό το γραφείο...κάτι μου θυμίζει...